قصیده هائیه
إِنَّ تِلْكَ الْقُلُوبَ أَقْلَقَهَا الْوَجْدُ وَ أَدْمَى تِلْكَ الْعُيُونَ بُكَاهَا
به راستى كه شوق اين دلها را به پريشانى نشانده //و اين چشمها را گريه خونآلود نموده
كَانَ أَنْكَى الْخُطُوبِ لَمْ يُبْكِ مِنِّي مُقْلَةً لَكِنِ الْهَوَى أَبْكَاهَا
جريحه دار كننده ترين بلاها ديدهام را نگرياند // ولى عشق دوست آن را به گريهانداخت
كُلَّ يَوْمٍ لِلْحَادِثَاتِ عَوَادٍ لَيْسَ يَقْوَى رَضْوَى عَلَى مُلْتَقَاهَا
هر روز براى حوادث بازگشتى است // كه كوه رضوى را قدرت برخورد با آنها نيست
كَيْفَ يُرْجَى الْخَلاصُ مِنْهُنَّ إِلا بِذِمَامٍ مِنْ سَيِّدِ الرُّسُلِ طَهَ
چگونه اميد نجات از آنها مىرود // مگر با پيمانى از آقاى رسولان طه
مَعْقِلُ الْخَائِفِينَ مِنْ كُلِّ خَوْفٍ أَوْفَرُ الْعُرُبِ ذِمَّةً أَوْفَاهَا
حصار محكم هراسندگان از هر هراسى // كاملترين عرب از جهت تعهّد و وفادارترين آنها
مَصْدَرُ الْعِلْمِ لَيْسَ إِلا لَدَيْهِ خَبَرُ الْكَائِنَاتِ مِنْ مُبْتَدَاهَا
سرچشمه دانش جز نزد او نيست // خبر كائنات است از ابتداى آنها
فَاضَ لِلْخَلْقِ مِنْهُ عِلْمٌ وَ حِلْمٌ أَخَذَتْ مِنْهُمَا الْعُقُولُ نُهَاهَا
از او دانش و بردبارى بر خلق افاضه شد // كه خردها خردمندى خود را از آن دو گرفت
نَوَّهَتْ بِاسْمِهِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ كَمَا نَوَّهَتْ بِصُبْحٍ ذَكَاهَا
نامش را بلند آوازه كرد آسمانها // و زمين،چنانكه بلند آوازه كرد صبح را آفتابش
وَ غَدَتْ تَنْشُرُ الْفَضَائِلَ عَنْهُ كُلُّ قَوْمٍ عَلَى اخْتِلافِ لُغُاهَا
و اينگونه شد كه فضائل او را پخش كردند // هر قومى با اختلاف زبانهايشان
طَرِبَتْ لاسْمِهِ الثَّرَى فَاسْتَطَالَتْ فَوْقَ عُلْوِيَّةِ السَّمَا سُفْلاهَا
به وجد آمد خاك از نامش //و برترى گرفت از بلندترين آسمانها پستترين جايگاهش
جَازَ مِنْ جَوْهَرِ التَّقَدُّسِ ذَاتا تَاهَتِ الْأَنْبِيَاءُ فِي مَعْنَاهَا
از نظر ذات از جوهر تقدّس گذشت // پيابران در عناى آن مبهوت شدند
لا تُجِلْ فِي صِفَاتِ أَحْمَدَ فِكْرا فَهِيَ الصُّورَةُ الَّتِي لَنْ تَرَاهَا
فكرت را در صفات احمد جولان مده // زيرا همان صورتى است كه هرگز آن را نخواهى ديد
أَيُّ خَلْقٍ لِلَّهِ أَعْظَمُ مِنْهُ وَ هُوَ الْغَايَةُ الَّتِي اسْتَقْصَاهَا
خدا را كدامين آفريده است كه بزرگتر از او باشد// او هدفى است كه خدا آن را استقصا نموده
قَلَّبَ الْخَافِقَيْنِ ظَهْرا لِبَطْنٍ فَرَأَى ذَاتَ أَحْمَدَ فَاجْتَبَاهَا
خدا شرق و غرب را طاهر به باطن زيرورو كرد // پس احمد را ديد و او را انتخاب كرد