« سنگر مجازی من »

بسم الله

94/4/12  بمناسبت روز بزرگداشت علامه عبدالحسین امینی

 نکاتی از زندگی علامه امینی

 «  صاحب کتاب گرانسنگ الغدیر »

  * از همان کودکی، استعداد و تیزهوشی عجیبی از خود نشان می‌داد. وی از آغاز زندگی، با حافظه قوی و سرعت عجیبش در درک مسائل دینی،همه نگاه‌ها را به خویش   جلب کرد. روح پرسشگر و جست و جوگر عبدالحسین  نمی‌گذاشت تا او مانند دیگر کودکان باشد. هر کس در کودکی او را درک می‌کرد، از تیزهوشی وی خبر می‌داد

 *  با ادبیات فارسی، عربی، منطق و تا اندازه‌ای فقه و اصول در محضر پدر شاگردی کرد و آشنا شد.

 * به کتاب‌های حدیثی و اعتقادی نیز اشتیاق زیادی داشت، ولی با این همه، قرآن و نهج‌البلاغه دو کتاب گرانقدر برای آموزش این محصل جوان بود.

* از همان کودکی، وجود عبدالحسین از آیه‌های قرآن و سخنان والای امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام و امامان دیگر پر شد.

* توکل و انقطاع علامه امینی از غیر، زبانزد عام و خاص بود. علامه هرگاه با مشکلی مواجه می‌شدند متوسل به اهل‌بیت، خصوصا امیرالمومنین علی علیه السلام می‌شدند.

* بیشتر ساعات ایشان به تحقیق و مطالعه می‌گذشت

* در زهد و تقوا و ورع مراقبت شدید داشتند. در امور دینی، متعبد و تسلیم در مقابل اوامر الهی بودند. اخلاق خوش و همت بالایی داشتند…

* … با داشتن این همه علم و دانش متواضع بوده و کبر و غروری در وجود ایشان دیده نمی‌شد.

*بسیار مراقب زبان خود بودند…

* عقیده‌ اش این بود که :

اساس خلقت بنا بر محبت است. .. هر چقدر محبت به خدا بیشتر باشد، از معاصی و گناهان بیشتر دوری می‌شود. مرحوم علامه می‌گفتند: کسی که توجه‌اش در نماز کم است مشکل محبتی دارد.

* … به اقامه نماز شب مقید بودند. همواره پس از نماز صبح، مشغول قرائت قرآن می‌شدند که با تدبر و تامل همراه بود.

* در ماه مبارک رمضان  ۱۵ ختم قرآن داشتند. چهارده ختم به نیت چهارده معصوم علیهم السلام و یک ختم به نیت پدر و مادر خود. و در ماههای دیگر حداقل یک ختم قرآن داشتند و تاثیر این قرائت‌ها و انس با قرآن در قلم ایشان دیده می‌شد ..

* شدیداً به زیارت جامعه کبیره، زیارت امین الله و زیارت عاشورا معتقد و مقید به خواندنش بودند. و بسیاری از ادعیه را حفظ بودند.

* مرحوم علامه :  کسی که زیارت جامعه کبیره را بخواند و بداند که چه می‌گوید این فرد، شیعه بی‌سواد نیست. چرا که می‌فهمد دین یعنی چه.

* آخرین سخنانی که در لحظه‌‌های آخر زندگی بر لبان آن مرد بزرگ جاری شد، این بود: “اللهم هذه سکرات الموت قد حلّت فاقبل الیّ بوجهک الکریم، و اعنّی علی نفسی بما تعین به الصالحین علی انفسهم … “؛ «خداوندا! این سکرات مرگ است که به سویم می‌آید. پس به سوی من نظری کن و مرا با آن چه صالحان را کمک می‌کنی، کمک نما.

 ( بر گرفته از سایت شیعیان )

**************************************

وب سایت رسمی علامه امینی :

 http://www.allamehamini.ir/

******************************************

 به نیت علامه تا مادامی که این وب برقراره :

 اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و اهلک اعدائهم من الاولین و الاخرین …