« سنگر مجازی من »

« بسم الله »

ربیع الانام »:sot/panahiyan001-www.BGH.ir.mp3

کلمه « شعار» در اصل عبارت  از شعر ها و نثرهایی که در جنگها میخواندند؛ …

جنگها معمولا تن به تن بود … وهمه مسلح و زره پوشیده وسپر بدست و صورتشان … تا بینی و روی ابروها پوشیده بود بطوری که فقط چشمها پیدا بود؛ لذا در میدان جنگ ،افراد کمتر شناخته میشدند…  گاهی حتی افراد یک سپاه از افراد سپاه مخالف تشخیص داده نمیشدند

لذا هر قومی و لشکری یک شعار مخصوص خود داشت ،حداقل فایده این کار این بود که افراد لشکر ها اشتباه نمی شدند و کسی همرزم خود را نمیکشت .

.. از چیزهایی که در عاشورا زیاد دیده شد ؛ مسئله شعار بود؛ شعار اباعبدالله ،اصحاب ایشان ،خاندان ایشان و… که گاهی خود را با یک رجز ، یا رباعی معرفی میکردند و گاهی بااین شعارهانهضت خود را معرفی میکردند…روح نهضت خود را مشخص میکردند که برای چه می جنگند … برای اینکه این شعار هازنده بماند ائمه سفارش کردند که عاشورا را باید زنده نگه داشت این مکتب باید زنده بماند …

شماکه در مساجد جمع میشوید،  سینه میزنید ، داد میکشید… حرفتان چیست… ابا عبدالله نیامد که فقط بجنگد تاکشته شود وحرفش رانزند… حر ف خود را ( با این شعا رها ) زد و هدف و مقصد خود رامعرفی کرد… و همین شعار ها بود که تشیع را زنده کرد  و پایه دستگاه اموی را متزلزل کرد……

اَلمَوتُ اَولی مِــن رُکُــوبِ الـعـارِ  //  وَالعَــارُ اولی مِــن دُخولِ النـــار

« نزد من ، مرگ از ننگ ذلت و پستی بهتر و عزیزتر و محبوبتر است

« حماسه حسینی ج دوم بخش 5 ص209 »

93/8/5