عملیات یا زهرا
«کربلای 5» موفق نشدن نیروهای ایرانی در عملیات «کربلای 4» بحران بزرگی را برای فرماندهان جنگ ایجاد کرده بود و استحکامات «شلمچه» را غیر قابل عبور می دانستند. اما در این میان فرمانده کل سپاه از شکست درکربلای 4 فقط ضعف دشمن در شلمچه را شناسایی کرده بود، به هر صورت عملیات «کربلای 5» در وضعیت بسیار دشوار طراحی و بلافاصله در 19 دی ماه 65 با رمز مبارک « یا زهرا (س)» ، با هدف تصرف شلمچه در ساعت یک بامداد آغاز شد . در این عملیات رزمندگان اسلام با پشتیبانی و حمایت آتشبارهای سنگین از مواضع خود خارج و چون صاعقه بر سر دشمن فرود آمدند . رزمندگان اسلام با عبور از موانع بسیار دشمن ،مواضع عراق را از سمت شمال مورد هجوم قرار دادند و تا دوم اسفند 65 به اهداف اصلی خود دست یافتند. در عملیات از دشمن بیش از 90000 کشته و زخمی به جای ماند و 2385 نفر هم به اسارت در آمدند. پیروزی ایران در این منطقه شمارش معکوس پایان جنگ را در پی داشت.
«کربلای 6» عملیات کربلای6 تلاشی برای آزادی منطقه شمال «سومار» و «نفتشهر» بیش از هر زمان دیگر برای ایرانیها اهمیت داشت، چرا که حدود شش سال از جنگ میگذشت و هنوز این مناطق تحت اشغال عراق بود. با تداوم عملیات کربلای5 در شلمچه، زمان اجرای عملیات در نفت شهر بیش از پیش ضرورت یافت. از این رو عملیات کربلای6 در تاریخ23 دی ماه1365 با رمز «یا فاطمه زهرا(س)» توسط ارتش جمهوری اسلامی به اجرا درآمد. در صورت موفقیت این عملیات، از فشار دشمن در جنوب کاسته میشد و پیشروی رزمندگان در منطقه شرق بصره آسان میکرد، اما اینگونه نشد و فرماندهان این عملیات به دستاوردهای موجود آن بسنده کردند. در این عملیات که به وسعت100 کیلومتر انجام شد، بلندیهای شمال شرقی نفت شهر آزاد و پلهای ارتباطی منطقه رودخانه «کنگاگوش»به تصرف ارتش خودی درآمد.
«فتح 7» یکی از مهمترین و کاریترین حملههای نامنظم در جنگ، عملیات «فتح7» بود که طی آن نیروهای خودی تحت امر قرارگاه برون مرزی «رمضان» با رمز«یا فاطمةالزهرا(س)» در روز7 تیرماه1366 وارد عمل شدند. نیروها با انهدام ساختمان مرکزی پارازیت و دکل مخابراتی و پست برق، شهر «سیدصادق» عراق را به مدت چند ساعت تحت کنترل خود گرفتند و در همین فاصله به تخریب ساختمانهای دولتی پرداختند. همچنین طی این حمله به پادگانها و یگان ضد شورش عراق خسارات سنگینی وارد آمد و6 پایگاه حفاظتی اطراف شهر سیدصادق نیز منهدم شد. این عملیات خسارات جبران ناپذیری را بر ارتش عراق وارد آورد.